Владислав Андреевич Неустроев, Гаўкаць кацяня

У гэтай аповесці гаворыцца пра хлопчыка Янку і яго бацькоў. Ваня некалькі дзён запар хадзіў на возера. Там ён бачыў дзіўныя рэчы. Адзін раз Ваня знайшоў кацяняці. Кацяня быў незвычайны. Ён не мяўкаў а гаўкаў. Кацяняці Ваня назваў Мурзік. Адзін раз Ваня гуляў з Мурзікам і сустрэў сабак. Мурзік накінуўся на іх і моцна пакусаў. У канцы гісторыі хлопчык пайшоў да свайго дзеда. Яго дзед быў чараўнік. Ён правёў абрад і Ваня больш не бачыў дзівацтваў, але Мурзік не перастаў гаўкаць.